ان هذا القران یهدی للتی هی اقوم و یبشر المؤمنین الذین یعملون الصالحات ان لهم اجرا کبیرا 

(بدرستی که این قرآن مردم را به طریقی که راستترین و استوارترین طریقه است هدایت می کند و مؤمنانی را که عمل شایسته انجام می دهند، بشارت می دهد که پاداش عظیمی برای آنها خواهدبود).

(اقوم ) یعنی اعدل و استوارتر، و قیام استوارترین حالت انسان از جهت تسلط بر امور است ، می فرماید: قرآن انسان را به دینی هدایت می کند که آن دین قائم بر اصلاح حال دنیا و آخرت بندگان بوده و خیر و سعادت آنها را در هردو سرا تأمین می کند، چون این دین مطابق فطرت انسانی تشریع شده ولی سایرشرایع همواره متضمن بخشی از منافع انسان بوده و بخش دیگر را فرو گذارمی نمایند، اما اسلام قائم به همه خیرات و منافع بشر بوده و هیچ خیری را از اودریغ نمی نماید، به همین جهت هم اقوم از سایر شرایع می باشد و کاملترین دین الهی است که تمامی شرایعی را که بشر در زندگی به آن محتاج است برای اوتشریع نموده و از هیچ امری فروگذار نکرده است .آنگاه می فرماید قرآن مؤمنانی را که عمل شایسته انجام دهند به جزای این حسن عقیده و عمل ، وعده تثبیت شده ای از جانب پروردگار می دهد که اجر و پاداشی بزرگ برای آنان خواهد بود.همچنانکه در قرآن می فرماید: (ان الذین امنوا و عملوا الصالحات لهم اجر غیرممنون )، (همانا کسانی که ایمان آورده و عمل صالح کنند برایشان پاداش بی پایان خواهد بود)، و چنانچه قبلا هم توضیح داده شد، کسانیکه هم در مرحله عمل و هم درمرحله عقیده استوار و برحق باشند، البته خداوند آنها را به بهشت هدایت می نمایدوکسانی هم که در اعتقاد و عمل کافر باشند وعید الهی در حق آنها ثابت است وجایگاهشان جهنم خواهد بود، اما مؤمنانی که فاقد یکی از این دو رکن بوده و در مقام عقیده یا عمل مشکل داشته باشند وضعشان قطعی نیست ، بلکه منوط به توبه یا شفاعت می باشد، همچنانکه فرمود: (و اخرون مرجون لامرالله اما یعذبهم و اما یتوب علیهم )، (وبرخی دیگر که امیدوار امر خدا هستند، یا آنها را عذاب کرده و یا از گناهشان درمی گذرد).

امام صادق(ع) در تفسیر آیه: «اِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یِهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ»، فرموده است: «یعنی به سوی امام هدایت می‌کند». این روایت، دلالت بر این دارد که منظور از «یهدی للتی هی اقوم» هدایت به سوی امام(ع) است.مقصود از حدیث این است که، هدایت به سوی ائمه معصومین(ع)، مصداق کامل آیه شریفه است؛ زیرا طریق و آئینی که قرآن معرفی می‌کند، بدون پیروی از امامان معصوم(ع) صورت نمی‌گیرد، و هدایت با پیروی از امام معصوم متلازم است.