این تکنیک نوعی توانایی نقش گزینی است و نیازمند تامل و نگاه به تعاملات بین فردی از فراز بالکن و از دید سوم شخص است. اغلب افراد در تعاملات بین فردی خود دچار مشکل هستند و ظاهرا ناکامی زیادی را تحمل می کنند .
هدف تکنیک : تسهیل چشم اندازی وسیع تر در ذهن است و فرد را از پوسته خود محوری خارج می کند .
به موقعیتی از تعامل بین فردی تان که ناراحت کننده یا مشکل ساز بوده فکر کنید . تصور کنید از بالای بالکن در حال تماشای تعامل یا مشکلات خود هستید :
-چه می بینید ؟
-چه چیزی به ذهنتان خطور می کند ؟
-این تعاملات از دید نفر سوم چطور به نظر می رسد ؟
-نگاه به مشکلات از این چشم انداز چه نکات مثبتی دارد ؟
سرکار خانم فریدونیان، کارشناس مسئول سلامت روان شبکه بهداشت و درمان راز و جرگلان