بیستم ماه جمادی الثانی مصادف با سالروز تولد حضرت فاطمه زهرا(س) است که به یُمن زادروز بانوی نمونه ی اسلام، این روز مبارک را روز مادر نامیده اند. حضرت فاطمه(س) اسوه و الگویی کامل در فضیلت و کمال است. ایشان تنها مسلمانی هستند که پدر بزرگوارشان پیامبر خدا، همسرشان یکی از امامان معصوم و خود نیز از معصومین بودند. بانویی که در دامان حضرت خدیجه(س) اولین بانوی مسلمان و همسر پیامبر اکرم(ص) و در کانون نخستین خانواده اسلامی با نغمه های آسمانی و تسبیح قدسیان متولد شد.

خداوند به حضرت زهرا(س) لقب کوثر را عطا کرد  ایشان سرچشمه تمام خوبی های جهان است. درباره سال تولد حضرت زهرا(س) اختلاف نظر وجود دارد و آن را بین 5 سال پیش از آغاز بعثت یا 2 سال و برخی 5 سال پس از بعثت پیامبر اکرم(ص)می دانند.

حضرت فاطمه(س) نمونه ای بارز از بهترین مادر و از باب زن و همسری، بهترین بانو بودند. زندگی و سیره حضرت زهرا ( س) به قدری آموزنده و جذاب است که هر زن آزاده ای در جهان او را همچون قدیسه ای تحسین کرده و الگوی خود قرار می دهد.بعد از فوت حضرت خدیجه(س)، حضرت فاطمه(س) در جنگ ها مونس پیامبر بود و در غم هایی که در سختی ها، گرفتاری ها و مشکلات بر تن پیامبر (ص) می نشست، همدم و یاور پیامبر می شدند.حضرت فاطمه(س) همیشه یار و همدم پدر خود بود و در تمام مصائب و مشکلات مرهم دردهای ایشان می شدند. پیامبر گرامی اسلام ( ص) به حضرت فاطمه(س) لقب ام ابیها به معنای یعنی مادر پدر را به او داده است، یعنی زنی که برای پدرش همچون مادر بوده است.حضرت زهرا (س) را نزد پیامبر احترامی عظیم بود بسی فراتر از احترام پدری به دخترش و این بگونه‏ ای بود که حیرت دیگران را بر می‏ انگیخت پیامبر(ص) با آن همه شأن و عظمت دست دخترش را می‏ بوسید.از عایشه نقل کرده اند که:«فاطمه (س) هر گاه بر رسول خدا (ص) وارد می شد برای او از جای خود بر می خاست و سر فاطمه را می بوسید و او را در جای خود می نشاند و هرگاه پیامبر نزد فاطمه می رفت تا فاطمه را ملاقات کند با یکدیگر روبوسی می کردند و با هم می نشستند.»

از نظر حضرت فاطمه(س) هیچ چیزی مهم تر و با ارزش تر از رضایت خدا نیست. لذا به کاری اقدام می کرد که رضایت الهی در آن است. وقتی به او اعتراض می کنند که با امام علی(ع) ازدواج می کند که فقیر و بینواست، در پاسخ آنان تنها رضایت خداوندی و رسولش را مطرح می کند و در جایی می فرمایند:خشنودم به آنچه که خدا و پیامبر او برای من رضایت دادند. یکی از فضایل آن حضرت(س) خویشاوندی با پیامبر(ص) است. در آیات قرآنی، برخی از فضایل و خصوصیات ایشان مانند مسئله خمس و محبت و ولایت، ذکر شده که می بایست از سوی امت مراعات شود.بر اساس روایتی منقول از حضرت امام موسی بن جعفر(ع) آنگاه که خداوند فدک را برای رسول خدا(ص) فتح کرد، آیه 26 سوره اسراء نازل شد. خداوند به رسول خدا(ص) وحی کرد که مقصود از «وءات ذاالقربی حقّه» چه کسانی هستند و فرمان داد که آن حضرت(ص) فدک را به حضرت فاطمه(س) بدهد. حضرت فاطمه (س) به مقام ابرار رسیده است؛ چرا که در هر کار نیکی وارد می شد و در آنها مشارکت داشت. از جمله می توان به مشارکت ایشان در اطعام به دیگران اشاره کرد که در آیات 5 و 8 سوره انسان به آن اشاره شده است. بر اساس روایات منقول از شیعه و اهل سنّت، مقصود از «ابرار»، علی، فاطمه، حسن و حسین(ع) استایشان در پوشش و حجاب چنان زبانزد عام و خاص بود که حتی حاضر نبود که پس از مرگ نیز کسی کلیت اندام او را ببیند و لذا فرمان می دهد تا تابوتی ساخته شود تا در هنگام حمل، جسدش همچنان پوشیده بماند. وقتی آیات حجاب از جمله آیه 59 سوره احزاب نازل شد و پیامبر (ص) مامور می شود تا آن را به فاطمه (س) و دیگر دختران آموزش دهد ، آن حضرت(س) در این باره پیشگام می شودعصمت حضرت فاطمه(س) یکی از فضایل ایشان است. خداوند در آیات قرآن مانند آیه 33 سوره احزاب از عصمت آن حضرت (س) سخن گفته است.فاطمه(س) از جمله اهل بیت پیامبر(ع)است که اراده الهی بر پاکی و عصمت او از هر نوع آلودگی تعلّق گرفته است.خداوند در آیه 43 سوره نحل از مردم می خواهد تا در امور دین و دنیا که نمی دانند به ایشان مراجعه کنند؛ چرا که ایشان اهل ذکر و عالمی هستند که می توان در امور دین و دنیا به آنان مراجعه بلکه باید مراجعه کرد. ناگفته نماند که در روایات متعددی «اهل الذّکر» بر اهل بیت پیامبر(ع)تطبیق شده است که از جمله آنها فاطمه(س)است.

پیامبر اکرم(ص) درباره حضرت زهرا(س) می فرماید:

«هر کس فاطمه را بیازارد مرا آزرده است، چنان که خدای تعالی می فرماید:[همانا آن کسانی که خدا و رسول او را بیازارند،خدا آنان را در دنیا و آخرت لعنت کرده و از رحمت خود دور فرموده است]»