زهرا دوستی در گفت و گو با وبدا، افزود: این وضعیت نوعی واکنش طبیعی مغز به شرایط خطر و ناامنی است. ذهن انسان در چنین حالتی مدام در جست‌وجوی تهدید است؛ حتی زمانی که هیچ خطر واقعی وجود ندارد. فرد ممکن است نسبت به صداها، اخبار یا حتی تغییرات جزئی در محیط اطراف به‌شدت حساس شود.

 

وی در پاسخ به این سوال که عوارض این وضعیت چیست؟ اضافه کرد: ادامه‌دار بودن گوش‌به‌زنگی مفرط می‌تواند به تحلیل جسمی و روانی فرد منجر شود. خستگی شدید، اضطراب، بی‌خوابی، تحریک‌پذیری و حتی دردهای جسمی بدون علت مشخص، از نشانه‌های شایع آن هستند.

 

چه می‌توان کرد؟

کارشناسان سلامت روان توصیه کرد: شنیدن اخبار را محدود و فقط از منابع معتبر پیگیری کنیم. روزانه زمانی را به تمرین‌های آرام‌سازی مانند تنفس عمیق یا مدیتیشن اختصاص دهیم. با افرادی صحبت کنیم که حال ما را درک می‌کنند، اما مراقب باشیم در گفت‌وگوها موج منفی را تشدید نکنیم.

 

وی ادامه داد: به نیازهای بدن توجه کنیم، خواب کافی، تغذیه مناسب و پیاده‌روی روزانه می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد.

 

زهرا دوستی یادآوری کرد: ماانسان هستیم، نه ماشین‌های جنگی. هر یک از ما نیاز به امنیت روانی، احساس آرامش و مراقبت داریم.