دکتر سیده ریحانه رضوانی با بیان این مطلب در گفتگو با خبرنگار وب‌دا، افزود: حمایت والدین، از نقش پررنگی در کاهش اضطراب پس از کنکور دارد، در اکثر مواقع حساسيت بيش از حد والدين نسبت به قبولي فرزندان در کنکور باعث ايجاد استرس و اضطراب شديد در جوانان و درنهايت  عدم قبولي آنان در کنکور مي شود اما اکثر والدين به اين موضوع  بي توجه هستند  و این در حالیست که حساسيت بيش از حد والدين در مورد عدم قبولي فرزندانشان در کنکور مي تواند عاملي برايجاد  مشکلا ت روحي و رواني در جوانان باشد و آنان را نيز براي ادامه مسير زندگي کاملا نااميد مي کند.

 

مدیرگروه سلامت روان اجتماعی و اعتیاد معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، نکاتی که مورد توجه والدین باید قرار بگیرد را تشریح کرد:

 

*والدین تلاش فرزندشان را ببینند

باید تلاش فرزندتان راببینند باید دانش‌آموز را متوجه ارزش تلاشش بکنند که سرخورده نشود و برایش این توضیح را بدهیم که گاهی ممکن است با توجه به تلاشی که آدم می‌کند، همیشه نتیجه‌ای که مدنظر دارد را بدست نیاورد.

 

*پدر و مادر واکنش عصبی و هیجانی نشان ندهند

سعی کنند برخوردشان خیلی آرام باشد. تکانشگر و زیاد عصبی برخورد نکنند

او را به خاطر عدم موفقیت سرزنش نکنند. سلامتی او از همه چیز مهم تر است و اگر نتواند امسال وارد دانشگاه شود دنیا به آخر نرسیده. از او در این موقعیت حمایت کنند تا استرس و احساس گناه نداشته باشند. معمولا نگاه و قضاوت والدین در این مواقع حس فشار روانی فرزندان را بالا می برد. او را بدون قید شرط پذیرا باشند.

 

*پدر و مادر فرزندشان را با فرد دیگر مقایسه نکنند

به هیچ وجه فرزند خودتان را با دانش آموزان دیگر مقایسه نکنید. یکی از لطمات سنگین خانواده ها برروی فرزندان، مقایسه ی آنها با دیگران است. مقایسه با دوستان ،افراد فامیل،فرزندان آشنایانی که قبول شده اند، اگر چه با هدف ایجاد انگیزه صورت میگیرد، ولی عملا نتیجه ای عکس به بار می آورد وگاه حتی باعث تنفر وبیزاری دانش آموزان نه تنها ازکنکور، بلکه هر موضوع مرتبط باآن میشود. بنابراین مقایسه روش خوبی برای ایجاد انگیزه نیست. مقایسه وی منجر به کاهش عزت نفس در نوجوان شده و احساس بسیار بدی را منتقل می کند. بنابراین نقاط قوت و ضعف کودک خود را در مقایسه با کسی بررسی نکنند.

 

*پدرو مادر همراه فرزندشان در جلسات مشاوره شرکت کنند

خانواده‌ها در جلسه مشاوره و با حضور مشاور علت‌های شکست را بازبینی کنند. ناراحتی‌ها و ناکامی‌ها را به حداقل خودش برسانند. بیایند و راهکارهای مختلف را بررسی کنند، استعدادها، توانایی‌ها و علایق فرزندشان را بررسی کنند و ببینند که چه راه‌هایی علاوه‌بر کنکور جلوی راه فرزندشان قرار دارد؟ فرزندشان چه کارهایی می‌تواند انجام دهد؟ بعد از این دورهمی و جلسه‌ای که بررسی‌ها انجام شد، اجازه بدهند که فرزند شان خودش تصمیم بگیرد و اجازه بدهند که یکی از این گزینه‌ها را خودش انتخاب کند. در این صورت می‌توانیم بگوییم که وقتی فردی یک انتخابی می‌کند، نسبت به نتایج آن انتخاب هم مسئول است و نسبت به پیامدهای مثبت یا منفی انتخابش مسئولیت‌پذیرتر خواهد بود