به گزارش پایگاه خبری وب دا، راضیه ولیان پور اظهار کرد: مطالعات بسیاری نشان داده که تجربه خشونت در کودکان و نوجوانان همراه با آسیب های عمیق جسمانی، عاطفی و اجتماعی است و سلامت رفتاری و عاطفی، توانایی های شناختی و نگرش کودکان را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد.

وی بیان کرد: بر اساس مطالعات جامعه‌شناسی، هدف اصلی خشونت خانگی کودکان خردسال هستند و این کودکان در مقایسه با کودکانی که در محیط های سالم و بدون خشونت رشد یافته اند، سلامت رفتاری و عاطفی کمتری دارند.

ولیان پور عنوان کرد: فرزندانی که شاهد خشونت خانگی هستند همواره دچار ضربه‌های عاطفی می‌شوند که در زندگی آن‌ها تأثیر بسزایی خواهد داشت، تمرکز خود را از دست می‌دهند و دچار بی‌خوابی، بی‌اشتهایی و تأخیر در رشد می‌شوند.

وی با بیان این که فرزندانی که شاهد خشونت هستند، خود نیز می‌توانند قربانی این خشونت‌ها باشند. گفت: فرزندانی که شاهد خشونت والدین خود بر دیگری بوده‌اند به احتمال بسیار، خود نیز در زندگی زناشویی آینده این خشونت را باز‌تولید خواهند کرد و افسرده‌خویی، اعتیاد به مواد مخدر، نوشیدنی‌های الکلی، بزهکاری و فرار از خانه در میان آنان شایع‌تر است.

ولیان پور خشونت خانگی را شامل بدرفتاری جسمی، جنسی و روانی، از قبیل منزوی کردن اجباری، محروم ساختن از حمایت و تهدید به آسیب رسانی خواند و افزود: خشونت خانگی به معنی رفتار خشونت‌آمیز و سلطه گرانه یک عضو خانواده علیه عضو یا اعضای دیگر همان خانواده است.