حضور دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در کارگاه اعتباربخشی بینالمللی دانشگاههای علوم پزشکی کشور
کارگاه اعتبار بخشی بینالمللی دانشگاههای علوم پزشکی کشور برگزار شد و مدیر روابطعمومی و کارشناس بینالملل دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی نیز در این کارگاه حضور یافتند.
به گزارش وبدا، در این کارگاه که دوم مردادماه جاری برگزار شد، معاون آموزشی وزیر بهداشت به عنوان سخنران درخصوص اهمیت اعتباربخشی بین المللی دانشگاه های علوم پزشکی در برقراری ارتباطات با مراکز و دانشگاه های بین المللی و جذب دانشجو و... صحبت و عنوان کرد: برنامه آموزش پزشکی عمومی ایران توسط WFME (فدراسیون جهانی آموزش پزشکی) مورد تایید قرار گرفته است.
گفتنی است؛ رویکرد نوین اعتباربخشی بینالمللی در دانشگاههای علوم پزشکی کشور، استانداردها و شاخصهای EQAA ، نقش اعتباربخشی بینالمللی در ارتقای کیفیت آموزش پزشکی و نحوه نگارش گزارش خودارزیابی از مباحث مطرح شده در دومین کارگاه اعتبار بخشی بینالمللی دانشگاههای علوم پزشکی کشور بودند که پروفسور باستین بومان، پرفسور میهاجلو بابین و پروفسور سوال آکگوندومین مدرسان خارجی کارگاه مطرح کردند.
بر اساس این گزارش، مدیر روابط عمومی و امور بینالملل دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی همچنین در اجلاس معاونان و مدیران بین المللی دانشگاههای علوم پزشکی و سازمانهای تابعه وزارت بهداشت که در روز 5 مردادماه به میزبانی دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد حضور یافت.
وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در این اجلاسیه با تاکید بر لزوم تقویت حوزه بین الملل دانشگاه های علوم پزشکی گفت: در دانشگاه بسیاری از فعالیت ها می توانند پیوست بین الملل داشته باشد. همه زیر ساخت ها در حوزه سلامت تکمیل است و نیازمند ایجاد مدیریت و سیستم هستیم.
دکتر عین اللهی بر لزوم آمایش در بین المللی سازی دانشگاهها تاکید و تصریح کرد: هر منطقه از کشور دارای مزیت های خاص خود است و بومی سازی و ارتقای آموزش در بین المللی سازی اهمیت دارد.
وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ادامه داد: وقتی از بینالملل سازی سخن میگوییم همه توجهات به سمت جذب دانشجو معطوف می شود در حالی که جذب دانشجو یکی از ارکان مهم بین المللی سازی است اما تنها رکن نیست.
وی با بیان اینکه هر دانشگاه باید شناسنامه سیاستی خود را ارائه کند، افزود: دانشگاهها برنامههای کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت ارائه دهند و دیدگاه ما این است هیچ مرزبندی بین دانشگاههای کشور وجود ندارد و هر دانشگاهی با توجه به امکانات می تواند برنامه خود را بنویسد.