سازمان بهداشت جهانی که در شهر ژنو پایتخت سویس قرار دارد از موسسات وابسته به سازمان ملل است.

در کنفرانس سانفرانسیسکو در سال 1946 تصمیم به تشکیل یک کنفرانس بین المللی بهداشت گرفته شد که اساسنامه آن در هفتم آوریل سال 1948، در نیویورک تنظیم و تصویب شد و درژوئن همان سال اولین مجمع عمومی سازمان بهداشت جهانی در ژنو با حضور نمایندگان 61 کشور جهان تشکیل شد.

هدف این سازمان، فراهم کردن حداکثر امکانات بهداشتی و سلامتی برای کلیه انسانهای روی زمین است، به دنبال این هدف، سازمان، برنامه های زیادی را به مرحله اجرا می گذارد تا زمینه مساعدت کشورها را برای تقویت بهداشت عمومی خود فراهم کند.

یکی از موانع بزرگ در بهبود وضع بهداشت در دنیا کمبود اشخاص متخصص می باشد . سازمان بهداشت جهانی برای رفع این مشکل، دوره های مطالعاتی و کارآموزی و تعلیم و تکمیلی در سرتاسر جهان تشکیل داده است.

بیشترین توجه سازمان مداوای تبهای مناطق حارّه، سل ، جذام، وبا، طاعون، آبله ، امراض تناسلی، بهداشت مادران و کودکان و تغذیه متمرکز می باشد و از جمله برنامه های عمده آن ریشه کنی مالاریا و آبله است.

ایران در 23 نوامبر 1946، به عضویت این سازمان درآمد و همه ساله در اجلاس سالیانه آن و در کمیته منطقه ای در گروه مدیترانه شرقی شرکت داشته است.